- فتنه افغانها و قتل غارت آنها در منطقه
با شروع حمله افغانها در سال 1135 ق به ایران و سقوط پایتخت و استعفای شاه سلطان حسین ، مملکت به طور ناگهانی دچار وحشت و اضطرابی شدید شد.
وقتی محمود افغان به سلطنت رسید ، ابتدا یکی از امرای خود را مأمور دستگیری تهماسب میرزا (ولیعهد صفوی) که در نواحی استان مرکزی و همدان بود نمود. به هنگام عبور محمود افغان از مسیر اصفهان به کاشان ، وی در تمام قراء و روستاها حاکمانی از جانب خود با گروهی از جنگجویان افغانی به کار گمارد.
مردم این مناطق پس از مدتی از مظالم حاکمان و جنگجویان افغانی به ستوه آمده و با اقدام غیورانه خود همچون مردم شهرهای قزوین ، گلپایگان ، خوانسار و کاشان حاکمان و جنگجویان افغانی را از پای درآورد و معترض دیگر افغانهای شکست خورده و فراری شدند.
نوشته اند از زمانی که سلسله صفوی ساقط و محمود افغان به جای وی به تخت پادشاهی نشست وی فجایع بسیار وحشتناکی مرتکب شد ، به دستور او سربازان افغانی که سنی مذهب بودند و از بین بردن شیعیان برایشان مهم نبود در اعمال ظلم و ستم طوفان به پا کردند افغانها نه به مردم عادی رحم کردند و نه به افراد حکومتی و خاندان سلطنتی .
محمود افغان پس از تصرف شهر اصفهان ، دستور داد ، یک روز تمام افراد دستگاه حکومت صفوی و شاهزادگان این خاندان را قتل عام کردند. در این واقعه تنها 31 تن از اعضای مهم خاندان شاهی به قتل رسیدند و اجسادشان را در باغ چهل ستون و محوطه های اطراف کاخ عالی قاپو پراکندند و به کسی اجازه حمل اجساد را نمی دادند تا این که محمود کشته شد. جانشین وی ، اشرف افغان اجازه داد که این اجساد را دفن کنند. بدین ترتیب بعد از جمع آوری اجساد آنها را در تابوتهایی گذاشتند و با شتر جهت دفن در حریم حضرت معصومه (ع) به سمت قم حرکت دادند.
نوشته اند با رسیدن این کاروان به منطقه بلوک جوشقان و میمه و مناطق کاشان و توابع ، اهالی که شیعه مذهب بودند و از افغانها نفرت داشتند ، به شدت محزون و با گریه و زاری این کاروان را مشایعت کردند. نقل می شود در (کاروانسرای علی آباد ونداده) ، تعدادی از جوانان و غیور مردان منطقه (اهالی جوشقان ، میمه ، وزوان و ونداده) به کاروان حمله ور شده و مأمورین افاغنه (محافظین کاروان) و سردسته آنان را که فردی گرجی بوده به شدت مورد ضرب و شتم قرارمی دهند.
پس از اطلاع اشرف افغان از برخوردهای نامناسب اهالی مسیر حمل اجساد خاندان صفویه از اصفهان تا قم ، وی دسته ای از کردهای سنی و متعصب را برای تسخیر و گوشمالی مردم مناطق کاشان و بلوک جوشقان و توابع به منطقه گسیل می دارد.
اکراد در منطقه همان فجایع و قتل و غارتی را که در شهرهای دیگر نموده بودند تجدید کرده ، اکثر نقاط مسکونی را تخریب و نیروهایی را که قادر به جنگیدن بودند از دم تیغ گذراندند و تا زمان لشکرکشی نادر بر این مناطق حکمرانی کردند.
در زمان حکومت افاغنه بر منطقه ، منطقه میمه (از سرحد دلیجان تا مورچه خورت) از نظر سوق الجیشی ، خط مقدم افاغنه در دفاع از اصفهان بود.
ادامه دارد ........