متن ذیل ازجناب دکتر اسکندریان درپاسداشت ازگویش میمه ای و راهکارهای موجود در این زمینه است.                                                              
بسمه تعالی

فرهنگ و زبان میمه ای را پاس بداریم

انچه  مدتها ست فکر  مرا بخود مشغول می دارد این است  که چرا علی رغم تاریخ بس کهنی که  شهر میمه و زبان و فرهنگ میمه ای  دارد کمتر با آثار مکتوب بویژه به زبان میمه ای برخورد می کنیم ؟ آیا چنین آثاری اصلا وجود نداشته اند؟ آیا این آثار در اثر بی توجهی دستخوش فراموشی یا نیستی شده اند؟ یا پراکنده در دست این و آن هستند و کوششی در  جمع اوری و معرفی آنها نشده است؟
البته همه می دانیم که ما به زبان میمه ای تکلم می کنیم ولی خیلی کمتر به زبان میمه ای کتابت می کنیم. من شخصا علت این کار را نمی دانم. شاید به این جهت است که نگاشتن به زبان میمه و همچنین خواندن ان آسان نیست ولی بنظر می رسد این سختی نباید اینقدر حاد باشد که اصل موضوع را منتفی کرده باشد. اطلاع ندارم آیا اثار مکتوبی به زبان میمه ای از دوره باستان تا کنون وجود داشته است یا نه؟
ولی در هر صورت اصل مسئله همچنان بلاجواب باقی مانده و پاسخی قانع کننده می طلبد. در شرایط موجود که ورود سریع لغات بیگانه حتی زبان فارسی را نیز تهدید می کند به تبع زبان میمه ای نیز آسیب جدی خواهد دیدو بسیاری از لغات مهم آن از بین خواهد رفت. کما اینکه طبق اعلام یونسکو هر ساله تعدادی از زبانها  و لهجه ها برای همیشه از میان می روند. زیرا اگر زبانی خاصیت زایایی و تولید لغات جدید خود را از دست بدهد و چیزی بر گنجینه پیشینیان خود نیفزاید, کم کم لغات موجود ان نیز با گذر زمان از یادها خواهند رفت و قهرا مردم حسب نیاز لغاتی را زبانهای بیگانه وام گرفته, جانشین لغات و اصطلاحات زبان اصلی خواهند کرد. و اندک اندک با حفظ ظاهر, محتوای زبان از دست خواهد رفت و به اصطلاح زبان گرته برداری  و تقلیب می شود و این برای بقای زبان تهدید کننده است.
و اما در شرایط موجود چه می توان کرد و وظیفه علاقمندان به زبان اجدادی خود چیست؟
 راه کارهایی به نظر اینجانب می رسد که ذیلا بیان می گردد و امید است که مفید فایده افتد حتی اگر در حد به فکر واداشتن علاقمندان دیگر باشد. تحصیلات دانشگاهی من در این زمینه ها نیست. دکترای من در رشته میکروبشناسی پزشکی است ولیکن به شعر و ادبیات نیز علاقه ای خاص دارم خصوصا به زادگاهم میمه و زبان و آداب و رسوم آن. مطمئنم دوستان ادیب و دانشمندی حضور دارند که با همت و غیرت و علاقمندی به آب و خاک میمه و زبان و ادبیات آن, در راه اعتلا و معرفی این سرزمین و فرهنگ کهن هر چه در توان داشته باشند به میدان خواهند آورد و انشا ا. جبران مافات خواهد شد.
و اما انچه به عنوان راه حلی بر مشکلات موجود بنظر بنده می رسد:

1- دانشجویان میمه که در رشته های ادبیات فارسی ,زبان شناسی ,تاریخ, جغرافیا , باستانشناسی , جامعه شناسی و دیگر رشته های مرتبط بخصوص در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری مشغول به تحصیل هستند و یا خواهند شد, سعی فرمایند حتی الامکان موضوع پایان نامه خود را در زمینه تخصصی خود و بر روی گذشته, حال و اینده میمه انتخاب نمایند تا مطالعات و بررسیهای علمی و آکادمیک دقیق از وضع فرهنگ ,زبان و ادبیات میمه بدست آمده و ان هنگام ما نقاط قوت و ضعف خود را عالمانه بشناسیم و سپس برای ارتقائ ان چاره اندیشی کنیم. انجام این کار همه اش خیر و فایده است برای میمه بدون اینکه مستلزم هزینه ای جداگانه  باشد مضاف بر اینکه به احتمال قریب به یقین دستاوردهایی حاصل می گردد که بسیار جالب و راهگشا  خواهند بود. قطعا پس از چند سال مجموعه ای گرانبها از داده ها و یافته های دقیق علمی در زمینه های گوناگون فراهم می آید که ارزش آن غیر قابل تصور است و خود راه را برای تحقیقات دیگر پژو هشگران هموار خواهد ساخت.

2- پیشنهاد می کنم صفحه ای مجازی,  به اصطلاح وبلاگی بنام "میمه" ایجاد و نام کاربری  و رمز ورودی آن  برای همگان اعلام شود تا هر کس به هر اندازه می تواند به جمع آوری یافته ها و اطلاعات جدید همت گماشته و نتیجه را در این صفحه مجازی بنگارد.منتها مدیریت آن بعهده یکی از برادران علاقمند  و محقق در این زمینه گذارده شود.
- زبان نگارش در وبلاگ فوق میمه ای باشد تا خود بنوعی تبلیغ و معرفی زبان میمه ای باشد.
- از بعض تعصبات خانوادگی, ابا اجدادی و غیر آن پرهیز شود و در این صفحه منظور از میمه, جلگه میمه باشد و اهالی هر یک از شهرها و  روستاهای اطراف را نیز شامل گردد و بطور قطع بر نقاط مشترک و وحدت بخش تاکید گردد.
- مسئولیت مطالب نوشته شده بعهده نگارنده آن مطلب خواهد بود که در صورت لزوم از طریق مدیریت اعمال گردد.
مدیریت در ویرایش و تعدیل مطالب ارسالی با حفظ امانتداری ازاد باشد.
- مطالب ارسالی می تواند بصورت شعر, مقاله, خاطره,عکس, صوت و تصویر ارسال گردد.

3-  دانشگاه های موجود در منطقه, همایشهایی را هر ساله در جنبه های مختلف فرهنگ, هنر, و زبان و ادب میمه بر گزار نمایند.

4- اساتید, محققین,سالخوردگان و هر کس که در مورد میمه اطلاعاتی دارد شناسایی و از او فیلم و مصاحبه تهیه و ضبط گردد.

5- شبهای شعر و نشستهای ادبی در موضوع میمه به همت اداره آموزش و پرورش و فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار گردد.

6- کتاب های شعر یا داستان یا مقالاتی به زبان میمه ای چاپ و منتشر گردد.

7- به همت بخشداری, شهرداری, اداره ارشاد اسلامی و دیگر ادارات و ارگانهای ذیربط "بنیاد میمه شناسی و زبان و ادب میمه " تاسیس  و فعال گردد.

8- کتابچه راهنمای مختصر و مفیدی از میمه و اماکن سیاحتی, زیارتی آن بطور جذاب با معرفی زبان و هنر میمه همراه با عکس های رنگی و جالب تهیه و منتشر گردد.

9- ترانه ها, موسیقی و اشعار شعرای میمه و توابع جمع آوری و در وبلاگ منتشر گردد بخصوص اشعار به زبان میمه ای.
10- مراسم مختلف مردم مثل مراسم عید دیدنی, خواستگاری, عروسی و... برشته تحریر درآمده, منتشر گردد.

 انشاالله مطالب این مقاله و بخصوص پیشنهادهای ارائه شده بتواند کمکی در جهت معرفی و احیائ زبان , ادب و هنر شهر دیر پای میمه این وطن عزیز ما گردد. انشائ ا.

همه بزرگواران منت بگذارند و  پیشنهادات تکمیلی نظرات یا انتقادات خود را در راستای پر بار و عملی شدن اهداف این مقاله مرقوم فرمایند.

 با تشکر
به تاریخ پنجشنبه 27 اردیبهشت ماه 1386 شمسی   دکتر عباسعلی اسکندریان