این داستان زیباست .خیلی قشنگه .

باخستگی تمام نشست رو نیمکت گوشه پارک. گرسنه اش بود. خیلی. ازصبح چیزی نخورده بود. از دکه ی تو پارک یه بسته بیسکویت خریده بود و نشسته بود. نیمکت خالی نبود . یه آقاهه گوشه نیمکتو گرفته بود. معلوم بود کارگره از اون کارگرای روزمزد که اخر هر روز مزدشونو از سرکارگر می گیرن تا بتونن خورد وخوراک اون شبشونو تهیه کنن.  مرد بغل دستی  داشت تو صفحه ی نیازمندیهای روزنامه دنبال چیزی می گشت.

دیگه نتونست طاقت بیاره . نوار قرمز بسته  بیسکویت رو کشید و بازش کرد و اولیشو خودش برداشت. به مرد بغل دستی اش تعارف کرد. برنداشت. اصرار کرد. یه دونه برداشت و شروع کرد به خوردن. خرت خرت.... بیسکویت رو گذاشت رو نیمکت بین خودشون.

دومی رو برداشت. مرد بغل دستی سومی رو . چهارمی رو خودش برداشت. و مرد بغل دستی دونه ی بعدی بیسکویت رو. اولش تعجب کرده بود ولی بعد با خودش گفت خوب چه اشکالی داره حالا که یکی از من گرسنه تر پدا شده ..... ولی نتونست جلو خودشو بگیره . حرص می خورد. همین که یه دونه از بسته برمیداشت مرد بغل دستی اش ام بلافاصله یه دونه می ذاشت تو دهنش. انگار به یه بازی تبدیل شده بود. صدای خرت خرت .........

بیسکویت رفته بود رو اعصابش. مشتشو گره کرد  مرد بغل دستی اش بلند شد روزنامه هاشو جمع کرد  و بدون اینکه چیزی بگه راه افتاد که بره. بسته ی بیسکویت رو هم با خودش برداشت.چند قدمی ازش دور شد. اونم از جاش بلند شد. اگه یه خیز برمیداشت می تونست بهش برسه و یقه اش رو بچسبه . ولی همین که بلند شد سرجاش میخکوب شد.پاهاش چسبید به زمین..نتونست حرکت کنه. حتی آب دهنشو  قورت بده. آخه رو نیمکت بسته بیسکویت خودشو دید. دستنخورده. فقط دو تا بیسکویت ازش کم شد بود.

بسته بیسکویت خودش مونده بود زیر نیازمندیهای روزنامه.

 تمام مدت داشته بیسکویت مرد بغل دستی رو می خورده ....

مرد بغل دستی دیگه خیلی دور شده بود. هم دور و هم دیر...

یک روز سوراخ کوچکی در یک پیله ظاهر شد. شخصی نشست و چند ساعت به جدال پروانه برای خارج شدن از سوراخ کوچک ایجاد شده درپیله نگاه کرد.

سپس فعالیت پروانه متوقف شد و به نظر رسید تمام تلاش خود را انجام داده و نمی تواند ادامه دهد. آن شخص تصمیم گرفت به پروانه کمک کند و با قیچی پیله را باز کرد. پروانه به راحتی از پیله خارج شد اما بدنش ضعیف و بالهایش چروک بود.

آن شخص باز هم به تماشای پروانه ادامه داد چون انتظار داشت که بالهای پروانه باز، گسترده و محکم شوند و از بدن پروانه محافظت کنند.

هیچ اتفاقی نیفتاد!

در واقع پروانه بقیه عمرش به خزیدن مشغول بود و هرگز نتوانست پرواز کند.  چیزی که آن شخص با همه مهربانیش نمیدانست این بود که محدودیت پیله و تلاش لازم برای خروج از سوراخ آن، راهی بود که خدا برای ترشح مایعاتی از بدن پروانه به بالهایش قرار داده بود تا پروانه بعد از خروج از پیله بتواند پرواز کند.

گاهی اوقات تلاش تنها چیزیست که در زندگی نیاز داریم.

اگر خدا اجازه می داد که بدون هیچ مشکلی زندگی کنیم فلج میشدیم، به اندازه کافی قوی نبودیم و هرگز نمیتوانستیم پرواز کنیم. من قدرت خواستم و خدا مشکلاتی در سر راهم قرار داد تا قوی شوم. من دانایی خواستم و خدا به من مسایلی داد تا حل کنم. من سعادت و ترقی خواستم و خدا به من قدرت تفکر و قوت ماهیچه داد تا کار کنم. من جرات خواستم و خدا موانعی سر راهم قرار داد تا بر آنها غلبه کنم. من عشق خواستم و خدا افرادی به من نشان داد که نیازمند کمک بودند. من محبت خواستم و خدا به من فرصتهایی برای محبت داد.

« من به هر چه که خواستم نرسیدم ...

اما به هر چه که نیاز داشتم دست یافتم»

بدون ترس زندگی کن، با همه مشکلات مبارزه کن و بدان که میتوانی بر تمام آنها غلبه کنی.

دیروز ، روز وصف نشدنی برای من و  وبلاگ بود.  دیروز همشهریان و دوستان خوب و دوست داشتنی من 559 بازدید از وبلاگ داشتند و نتیجه صدرالاسلام را به رتبه یازدهم پربیننده ترین وبلاگ در اولین روز سال نو در سرویس پارسی بلاگ رساندند.

این غیرت و علاقه مندی دوستان و خوانندگان وبلاگ  واقعا ستودنی است و جادارد از همه تشکر کنم.  موفق ، پیروز  و پاینده باشید.

سلام

بعد از سال تحویل سری به وبلاگ زدم .خستگی یکسال از تنم در رفت .می دونید چرا؟

باکمال حیرت بازدیدکننده های وب را عدد232 دیدم. یعنی 232نفر در اولین روز سال 87 به وبلاگم سر زدند.

این یعنی امید . یعنی تشویق همشهریان و ترغیب آنها به ادامه کار من.

ممنونم. از همه شما همشهری های مهربانم ممنونم. امیدوارم سال 87 سال خوبی برای همه باشد.

 

 

آغازین روز سال همانا یادآور بسیاری از شادی ها و مهربانی‌هاست، هنگامی که روز نو می‌گردد و همه به شادی می‌پردازیم امید به سالی پر از شادی و سعادتمندی برای یکدیگر داریم، این را می‌توان از چشمان تک تک مردم خواند.

نوروز جمشیدی، نوروز چندین هزار ساله، کهن ترین جشن بشریت را تبریک می‌گویم، امیدوارم در این سال برای همه  شما میمه ای ها (منطقه میمه ) سرشار از شادمانی و مهربانی در کنار خانواده باشد.