در دوران دبیرستان کلاس اول تا چهارم رشته انسانی و تجربی سال تحصیلی 71-70 الحق همه درسخوان بودند و دیگر چنین ترکیبی را در نسل های بعدی ندیدم .
درکلاس چهارم رشته فرهنگ و ادب دانش آموزانی  بودند که الحمدالله همگی هم اکنون سروسامانی گرفته اند و اکثرا به مدد تحصیلات در مصادر مهمی نیز مشغول به فعالیت شدند.
مرحوم جمشید اباذر (فاتحه فراموش نشود) ، عباس سراجی ، حسین حیدری ، حسین دهقان، " غلامحسین عبداللهی ،رحمانی ، رحمتی ، سهراب عارضی ، موسوی "  (کامویی ها) ، حسن میرزایی ،حاجی اسماعیلی ،علیرضا اسماعیلی ،" غفوری ، ابوالفضل محمدی"  (زیادابادی ها) ، حسین نیکونام ، امید قرقانی ، "مرتضی بحرینی "(جوشقانی)  ، موسی جعفری و " حسن نصیری" (رباط ترکی) ، " هادی پور،ایرج جورمند و مشرفی"(خسروآبادی ها) دانش اموزان کلاس چهارم بودند و دبیران محترم و دوست داشتنی ما نیز عبارت بودند از:

جناب آقای عبدالرضاشیبانی (معاونت روابط عمومی استانداری اصفهان) : زنگ آئین نگارش و انشاء را آقای شیبانی تدریس می کرد و این کلاس  از ساعات پربار من بود. آقای شیبانی با تدبیرخاص و به پشتوانه سابقه مبارزاتی و انقلابی خود  در  پرورش قریحه اجتماعی  و شعور سیاسی دانش آموزان نقش اساسی داشت و دیالوگ و گفتمان  آزاد را در کلاس باب کرد و بچه ها با اتکا به معلومات خود به مناظره درباره مسائل سیاسی ُاجتماعی و روز می پرداختند ودرموارد خط قرمز با دلایل قانع کننده خود، فرد را قانع می کرد.
در دوران ما تبلیغات دشمنان نظام بسیار شدید بود و طیف دانش آموزی اماج این حملات بود. به یاد دارم روزی در مبحث سخنرانی ، یکی از دانش اموزان درباره اینکه چرا ایران به گروه های انقلابی درجهان کمک می کند، سخنرانی کاملا منفی اما بدون غرض ورزی سیاسی کرد. آقای شیبانی با دلایلی ساده که من بعداز تحصیلات علوم سیاسی ، عمیقا از آنها آگاه شدم ، دانش آموزان را قانع کرد.
آقای غلامعلی اسماعیلی: ایشان مردی مومن ، انقلابی بود که در دوران ساواک زندانی و شکنجه شده بود. آقای اسماعیلی باتوجه به سابقه مبارزاتی در کلاس معارف بدور از تعصب ها به سوالت دینی بچه هاجواب می داد.
شهرام سلطونی:  مردی بی ریا و لبریز از صفا . آقای سلطونی در برقرار روابط و تعامل با دانش اموزان بی نهایت مجرب بود. حتی به یاد دارم با زبان شیوای خود سرجلسه امتحان، تقلب را از جیب برخی از بچه ها درمی اورد.!!!
آقای ولی: ساکن وزوان - جامعه شناسی و دانش اجتماعی از دروس موردعلاقه من بودکه آقای ولی آنها را تدریس می کرد و ازهمین کلاس ایشان و بحث های سیاسی روز کلاس آقای شیبانی بود که علوم سیاسی رابرای تحصیل انتخاب کردم و از جهت معلومات سیاسی مدیون این دو عزیز هستم.
آقای هاشمی یا هاشمی نژاد - از وزوان - انگلیسی را بدور از جنجال های خاص این رشته برای ماتدریس می کردند. من درکنار انگلیسی خودم المانی و در مقطعی فرانسه هم خواندم.
به طور کلی خانم ها توکل، حیدرپور، آقایان علی طلایی، هوشنگ جعفری، حیدری ، رضا معینیان ، (مقطع ابتدایی ) صانعیان (تاریخ ) ،سروش خردمند، بهمن طلایی ، زمانی ، رضا واسعی ، حسن محمدی، همایون مقصودی، مختاری (درس علوم ) ، ایرج زاهدی ، فیروزفرو .... (مقطع راهنمایی) حاجی خردمند ، مرتضی مختاری، عبدالرضاشیبانی، هاشمی نژاد، سمیعی ، سلطونی ، اسماعیلی ، باصفا، پورمند، هدایتی ها ، رضا صادق ، میرکی ، حسین مختاری ، صانعیان، برقعیان و قنبری (اصفهانی ) و .....  از مدیران و دبیرانی بودند که در موفقیت من و خیلی کسان دیگر تا به امروز نقش اساسی داشتند. خداوند آنها را حفظ کند.

خوب برگردیم به خاطره؛

شیوه امتحان خوانی بچه های چهارم فرهنگ و ادب متفاوت بود. بعضا در منزل ، بعضی ها در همان مدرسه و بعضی مثل من منزل و آربالا.
به علت اینکه بلندخوانی می کردم همیشه دوست داشتم در بیرون از منزل و آن هم در دامن طبیعت درس بخوانم .گاهی مردم به عقل من شک می کردند و من را زیرباران ویا به قول میمه ای ها "مغزاوفتو" درمسیر رزتوتی تاچاه های منبع می دیدند ولی برای خودم خیلی خوشایند بود. بعد از مدتی از کارتون تام سایر یادگرفتم و بالای یک درخت بیدکهنسال کلبه ای چوبی درست کردم و وضعیت بهتر شد. سایه ، اب ، نان وچایی هم اضافه گردید.
دوست عزیزم عباس سراجی هم به این محفل ملحق شد و به اتفاق درس می خواندیم و شرافتا قسم می خورم دست درازی به باغات هم برای خودمان ممنوع کرده بودیم منهای شاخه هایی که از باغ ها به بیرون و به کوچه ختم شده بودند!!!!
درآنسوی ما، کلبه های دیگری هم بود .حسین دهقان و حسین حیدی که خوابشان را به آنجا می آوردند. آنها عصر درهوایی مطبوع شروع به درس خواندن می کردند یعنی همان لحظه ای که من درس راخوانده بودم و مشغول تفرج بودم .
اما حکایت آربالا (آسیاب آبی بالا ) شنیدنی است .
چند کلاس چهارمی سابق که هرسال برای دیپلم درس می خواندند برای خود درآربالا بروبیایی داشتند. محمودمالیان پای ثابت آنجا بود. رفتن به آنجا برای ما که همان حوالی درس می خواندیم ، آزاد بود اما برای بقیه قرق !!
درختان بید و همان خرابه آربالا آنقدر صفا داشت که با دیدن آن و شنیدن صدای آب واقعا آرامش می گرفتی . این آسیاب در سریال تفنگ سرپر بازسازی اساسی شد و به به همت و ایده آقای امراالله احمدجو ، کارگردان مشهور راه افتاد مثل اولش اما مسئولان سنت گرا در میمه که میراث گذشتگان را درحد دیوار گلی و چند تیر و تخته می دیدند، به این مسئله توجهی نکردند و این آسیاب به مامن معتادان تبدیل شد و در وهله بعد به بهانه ایجاد معبر برای باغات دونفر تخریب گردید.
خلاصه درس ها در این مکان ها خوانده شد و دانشگاه ها را نیز سپری کردم .(لیسانس روابط بین الملل و فوق لیسانس علوم سیاسی).از دبیرانم اطلاعاتم اندک است ولی امیدوارم هرجا هستند خوش باشند و در سلامت.
اما می خواهم بگویم مسخ فرهنگ غربت نشدم . کماکان میمه و جای جای آن و به ویژه مکان های تاریخی  برای من جذابیت خاص خودش رادارد. هم اکنون نیز به همان مکان هایی که حکم سکوی پرتاب را  برای من داشتند ، سر

می زنم و از دیدن آنها لذت می برم، اگر چه در دیدگاه دیروز و امروز من تفاوتهای اساسی دیده می شود.
ای کاش اشتغال درمنطقه آنقدر بود که تولید سرمایه می کرد  و بودجه ها در مسیر آبادانی منطقه سرازیر می شدند تا کمتر شاهد برپایی معضلاتی باشیم که به انها در ادامه مطلب اشاره می کنم.
 اخیرا از آربالا دیدن کردم دیگر چیزی که قابلا توجه باشد، ندیدم .  همه درختان بید ی که  بازیگران اصلی  فیلم " شاخه های بید"  و   "روزی روزگاری "  احمدجو  بودند، قطع شده اند و درختان سرو نیز به همین سرنوشت دچار شده اند. باغات مسیر آب بعضا خشک شده و درختان  لب جوب آب را آتش زده اند و  این در حالیست که این منطقه پتانسیل بسیار قوی برای ایجاد باغ خانوادگی وپارک تفریحی داشت . واقعا متاسف شدم.
به یاد دارم وقتی از این منطقه می گذشتی ، دوران خیلی گذشته به ذهنت تداعی می شد. طبیعت آن بکر بکر بود اما اکنون در هرگوشه آن آتشی برافروخته شده و درختی کهنسال در حال سوختن و آن هم برای مصرف اراذل.
اینکه بحث تحصیل به اینجا کشیده شد، اتفاقی بود. انگار اینکه صفحات به من گفتند این مساله از بیان خاطراتت مهم تر است و از این فرصت برای بیان معضلات استفاده کن.
نجات بخشی طبیعتی که در آن زندگی می کنیم ،از واجبات هر شهروند است. توجه به درختان کهنسال و حفظ حریم محیط زیست امروزه در جوامع متمدن بسیار اهمیت دارد و ان توجه ویژه می شود چراکه این مقوله، مکمل زندگی اجتماعی و آرامش فردی مردم است .
امید است مسئولان منطقه فکری برای اماکن طبیعی، تاریخی میمه بکنند.
آربالا ، قنات مزد آباد، چاه ملی، منزل حاج احمد آقا روبروی منزل آقای سروش خردمند، حمام صفوی (گرده)، تالار وچندین منزل قدیمی دیگر میراث طبیعی و فرهنگی منطقه است. توجه به بازسازی حداقل منازل قدیمی، می تواند میمه را صاحب " خانه میمه ای ها "  کند چیزی که در کاشان به نام بروجردی ها ثبت شده است . فرق این دو فقط در بازسازی و نقش و نگار آنهاست و بس . آنها بار دیگر متولد شده اند اما در میمه ما خود مرگ فرهنگی و اجتماعی آنها را رقم می زنیم.

علی وطن خواه

چند روزی است کارهای شخصی من بدجوری به هم گره خورده است . البته باید به این معضلات مشکلات کاری شدید را نیز افزود.برخی دوستان به شوخی اعلام کردند وبلاگ هایت به پی سی خورده است!!!! اماحقیقت این نیست  و  زمان  هم اکنون به عاملی برای پیروزی من در سایر امور شخصی ام تبدیل شده است .

نکته دیگر اینکه تصاویری از طبیعت میمه را به روش آنچنان حرفه ای خودم گرفته ام که به قول خود وفا خواهم کرد و به زودی دراین صفحه  انها را  مشاهده خواهید کرد.

باتشکر - وطن خواه

با عرض سلام

منتظر تصاویری از طبیعت میمه باشید

وبلاگ برای چند روزی تعطیل خواهد بود..

البته تبریک به خودم و میمه ای ها که متن وبلاگشان در زمره وبلاگ های منتخب در سرویس  پارسی بلاگ قرارگرفته است .دراین حال از مدیران این سرویس ارزشمند و کارا نیز متشکرم .

مشاهده کنید: (بخش نوشته های منتخب)            http://parsiblog.com/

مشخص ترین ملاک هایی که مدیران برای منتخب کردن متون در نظر میگیرند: 
 نوشته هایی که در آن به دقت قوانین و مقررات سایت را رعایت شده باشد و ضمن داشتن ادبیات فاخر، متناسب با زمان و دارای بار ارزشی، اخلاقی هستند ، دارای مضامین مفید، زیبا و سازنده باشند، با بیانی زیبا و هنرمندانه به هنجارهای اجتماعی، ملی، دینی و فرهنگی پرداخته باشند و در قالب روزنوشت، به ارتقای سطح فکری، فرهنگی و دینی خود و دوستان خود کمک نمایند.

و اما نحوه ی انتخاب متون برگزیده ... 
      همانگونه که گفته شد مدیران محتوایی پس از بررسی متون وبلاگ ها مواردی که از ویژگیهای منتخب شدن برخوردار باشند را پیشنهاد می نمایند. کلیه پیشنهادهای منتخب شدن به پنجره ی مدیریتِ مدیران نهایی ساز سایت ارسال شده و نهایتا نوشته های منتخب موجود در صفحه اصلی از بین متونی که این عزیزان پیشنهاد کرده باشند انتخاب شده و به لیست متون منتخب اضافه می شوند. همچنین وبلاگ منتخب نیز از میان نوشته های پیشنهاد شده انتخاب میگردد.

رئیس جمهوری در سومین روز بیست ونهمین سفر استانی خود به استان اصفهان -طبق برنامه اعلام شده امروز شنبه با مردم شش شهرستان این استان دیدار خواهد کرد.

دکتر احمدی نژاد قرار است امروز ابتدا به نائین در شرق استان اصفهان سفر کند و سپس در جمع مردم شهرستانهای اردستان - نطنز- آران و بیدگل -کاشان و برخوار و میمه حضور یابد .

رئیس جمهوری روز گذشته میهمان مردم غرب استان اصفهان بود و با اهالی شهرستانهای گلپایگان - خوانسار- فریدن - فریدونشهر و چادگان استان اصفهان و شهرستان کوهرنک استان چهار محال و بختیاری دیدار کرد .

دکتر احمدی نژاد روز پنجشنبه در نخستین روز بیست و نهمین سفر استانی خود با مردم شهرستانهای اصفهان و فلاورجان و خانواده های شهدا- ایثارگران وجانبازان اصفهان دیدار کرده بود .

** البته خیلی دوست داشتم رئیس جمهور  مردمی در شهرمان میمه هم سخنرانی می کرد و خاطره حضور یک مقام ارشد حکومتی  را درمیمه زنده می کرد.

گفتنی است  رضا شاه در دوران حکومت خود  یک شب را در منزل یکی از خوانین میمه بیتوته کرد و روز بعد با مردم نیز دیداری کوتاه داشت . این واقعه را هنوز  قدیمی ها می گویند  و با سفر رئیس جمهوراحمدی نژاد به میمه یقینا  این خاطره  از ذهن مردم زدوده می شد و واقعه سفر وی به این شهر برای ۵۰سال دیگر ماندگار می گردید.

      
                                            
 متن ذیل ازجناب دکتر اسکندریان درپاسداشت ازگویش میمه ای و راهکارهای موجود در این زمینه است.                                                              
بسمه تعالی

فرهنگ و زبان میمه ای را پاس بداریم

انچه  مدتها ست فکر  مرا بخود مشغول می دارد این است  که چرا علی رغم تاریخ بس کهنی که  شهر میمه و زبان و فرهنگ میمه ای  دارد کمتر با آثار مکتوب بویژه به زبان میمه ای برخورد می کنیم ؟ آیا چنین آثاری اصلا وجود نداشته اند؟ آیا این آثار در اثر بی توجهی دستخوش فراموشی یا نیستی شده اند؟ یا پراکنده در دست این و آن هستند و کوششی در  جمع اوری و معرفی آنها نشده است؟
البته همه می دانیم که ما به زبان میمه ای تکلم می کنیم ولی خیلی کمتر به زبان میمه ای کتابت می کنیم. من شخصا علت این کار را نمی دانم. شاید به این جهت است که نگاشتن به زبان میمه و همچنین خواندن ان آسان نیست ولی بنظر می رسد این سختی نباید اینقدر حاد باشد که اصل موضوع را منتفی کرده باشد. اطلاع ندارم آیا اثار مکتوبی به زبان میمه ای از دوره باستان تا کنون وجود داشته است یا نه؟
ولی در هر صورت اصل مسئله همچنان بلاجواب باقی مانده و پاسخی قانع کننده می طلبد. در شرایط موجود که ورود سریع لغات بیگانه حتی زبان فارسی را نیز تهدید می کند به تبع زبان میمه ای نیز آسیب جدی خواهد دیدو بسیاری از لغات مهم آن از بین خواهد رفت. کما اینکه طبق اعلام یونسکو هر ساله تعدادی از زبانها  و لهجه ها برای همیشه از میان می روند. زیرا اگر زبانی خاصیت زایایی و تولید لغات جدید خود را از دست بدهد و چیزی بر گنجینه پیشینیان خود نیفزاید, کم کم لغات موجود ان نیز با گذر زمان از یادها خواهند رفت و قهرا مردم حسب نیاز لغاتی را زبانهای بیگانه وام گرفته, جانشین لغات و اصطلاحات زبان اصلی خواهند کرد. و اندک اندک با حفظ ظاهر, محتوای زبان از دست خواهد رفت و به اصطلاح زبان گرته برداری  و تقلیب می شود و این برای بقای زبان تهدید کننده است.
و اما در شرایط موجود چه می توان کرد و وظیفه علاقمندان به زبان اجدادی خود چیست؟
 راه کارهایی به نظر اینجانب می رسد که ذیلا بیان می گردد و امید است که مفید فایده افتد حتی اگر در حد به فکر واداشتن علاقمندان دیگر باشد. تحصیلات دانشگاهی من در این زمینه ها نیست. دکترای من در رشته میکروبشناسی پزشکی است ولیکن به شعر و ادبیات نیز علاقه ای خاص دارم خصوصا به زادگاهم میمه و زبان و آداب و رسوم آن. مطمئنم دوستان ادیب و دانشمندی حضور دارند که با همت و غیرت و علاقمندی به آب و خاک میمه و زبان و ادبیات آن, در راه اعتلا و معرفی این سرزمین و فرهنگ کهن هر چه در توان داشته باشند به میدان خواهند آورد و انشا ا. جبران مافات خواهد شد.
و اما انچه به عنوان راه حلی بر مشکلات موجود بنظر بنده می رسد:

1- دانشجویان میمه که در رشته های ادبیات فارسی ,زبان شناسی ,تاریخ, جغرافیا , باستانشناسی , جامعه شناسی و دیگر رشته های مرتبط بخصوص در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری مشغول به تحصیل هستند و یا خواهند شد, سعی فرمایند حتی الامکان موضوع پایان نامه خود را در زمینه تخصصی خود و بر روی گذشته, حال و اینده میمه انتخاب نمایند تا مطالعات و بررسیهای علمی و آکادمیک دقیق از وضع فرهنگ ,زبان و ادبیات میمه بدست آمده و ان هنگام ما نقاط قوت و ضعف خود را عالمانه بشناسیم و سپس برای ارتقائ ان چاره اندیشی کنیم. انجام این کار همه اش خیر و فایده است برای میمه بدون اینکه مستلزم هزینه ای جداگانه  باشد مضاف بر اینکه به احتمال قریب به یقین دستاوردهایی حاصل می گردد که بسیار جالب و راهگشا  خواهند بود. قطعا پس از چند سال مجموعه ای گرانبها از داده ها و یافته های دقیق علمی در زمینه های گوناگون فراهم می آید که ارزش آن غیر قابل تصور است و خود راه را برای تحقیقات دیگر پژو هشگران هموار خواهد ساخت.

2- پیشنهاد می کنم صفحه ای مجازی,  به اصطلاح وبلاگی بنام "میمه" ایجاد و نام کاربری  و رمز ورودی آن  برای همگان اعلام شود تا هر کس به هر اندازه می تواند به جمع آوری یافته ها و اطلاعات جدید همت گماشته و نتیجه را در این صفحه مجازی بنگارد.منتها مدیریت آن بعهده یکی از برادران علاقمند  و محقق در این زمینه گذارده شود.
- زبان نگارش در وبلاگ فوق میمه ای باشد تا خود بنوعی تبلیغ و معرفی زبان میمه ای باشد.
- از بعض تعصبات خانوادگی, ابا اجدادی و غیر آن پرهیز شود و در این صفحه منظور از میمه, جلگه میمه باشد و اهالی هر یک از شهرها و  روستاهای اطراف را نیز شامل گردد و بطور قطع بر نقاط مشترک و وحدت بخش تاکید گردد.
- مسئولیت مطالب نوشته شده بعهده نگارنده آن مطلب خواهد بود که در صورت لزوم از طریق مدیریت اعمال گردد.
مدیریت در ویرایش و تعدیل مطالب ارسالی با حفظ امانتداری ازاد باشد.
- مطالب ارسالی می تواند بصورت شعر, مقاله, خاطره,عکس, صوت و تصویر ارسال گردد.

3-  دانشگاه های موجود در منطقه, همایشهایی را هر ساله در جنبه های مختلف فرهنگ, هنر, و زبان و ادب میمه بر گزار نمایند.

4- اساتید, محققین,سالخوردگان و هر کس که در مورد میمه اطلاعاتی دارد شناسایی و از او فیلم و مصاحبه تهیه و ضبط گردد.

5- شبهای شعر و نشستهای ادبی در موضوع میمه به همت اداره آموزش و پرورش و فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار گردد.

6- کتاب های شعر یا داستان یا مقالاتی به زبان میمه ای چاپ و منتشر گردد.

7- به همت بخشداری, شهرداری, اداره ارشاد اسلامی و دیگر ادارات و ارگانهای ذیربط "بنیاد میمه شناسی و زبان و ادب میمه " تاسیس  و فعال گردد.

8- کتابچه راهنمای مختصر و مفیدی از میمه و اماکن سیاحتی, زیارتی آن بطور جذاب با معرفی زبان و هنر میمه همراه با عکس های رنگی و جالب تهیه و منتشر گردد.

9- ترانه ها, موسیقی و اشعار شعرای میمه و توابع جمع آوری و در وبلاگ منتشر گردد بخصوص اشعار به زبان میمه ای.
10- مراسم مختلف مردم مثل مراسم عید دیدنی, خواستگاری, عروسی و... برشته تحریر درآمده, منتشر گردد.

 انشاالله مطالب این مقاله و بخصوص پیشنهادهای ارائه شده بتواند کمکی در جهت معرفی و احیائ زبان , ادب و هنر شهر دیر پای میمه این وطن عزیز ما گردد. انشائ ا.

همه بزرگواران منت بگذارند و  پیشنهادات تکمیلی نظرات یا انتقادات خود را در راستای پر بار و عملی شدن اهداف این مقاله مرقوم فرمایند.

 با تشکر
به تاریخ پنجشنبه 27 اردیبهشت ماه 1386 شمسی   دکتر عباسعلی اسکندریان