بنام خدا
در جواب به مطلب جناب آقای دکتر اسکندریان با عنوان "میمه لایبید!" درج شده در وبلاگ نتیجه صدر السلام متعلق دوست عزیز آقای وطن خواه به تاریخ 25/6/87.
جناب آقای دکتر اسکندریان با سلام و قبولی طاعات وعبادات
احساس مسئولیت جناب عالی در خصوص پیشرفت و آبادانی شهر خود و همچنین حسن نیت جنابعالی درخصوص پیشرفت لایبید
در خور تحسین و تقدیر است.در این خصوص در مورد بیانات وسوالات جنابعالی، بنده لازم دیدم به عنوان یکی از اهالی کوچک لایبید مطالبی را نه ازباب جواب بلکه از باب روشن شدن نکات مبهم در خصوص لایبید از حضور شما بگذرانم.
در مطالب ایفاد شده اشاراتی به بهره مندی و برخورداری لایبید از امکانات مختلف و پیشرفتهای آن فرموده اید .مسلما همانطور که شما فرمودید پیشرفت وآبادانی هر شهر یا روستا مایه افتخار وسربلندی آن منطقه است و از همه مهمتر از افتخارات یک کشور خواهد بود که روستاهایی آباد تر و شهرهایی پیشرفته تر و زندگی مرفه تر داشته باشد . همانطور که میدانید شهر لایبید در حال حاضر با برخورداری از معادن سنگ ساختمانی که شرکتهایی کا ملا خصوصی میباشند توانسته است بخش عمده ای از نیاز سنگ ساختمانی در استان اصفهان و بعضا کشور را تامین کند که این مسئله یکی از افتخارات لایبید محسوب می شود . همانطور که گفته شد این معادن کاملا خصوصی بوده و محصول آنها سنگ کریستال میباشد که در نهایت جهت تولید سنگهای ساختمانی مورد استفاده قرار میگیرند و مقایسه آنها با معادن طلا که تولید کنند پشتوانه پول ، یعنی طلا بوده و کاملا دولتی میباشند مقایسه د رستی به نظر نمی رسد. این معادن اکتشافی بوده و با سر مایه گذاری اولیه مردمی احداث شده اند (هرچند تعدادی از این معادن نیز متعلق به دولت بوده و توسط دولت سرمایه گذاری اولیه صورت پذیرفته). از در آمد های حاصل از فروش سنگ توسط هر معدن بخشی از آن به حساب دولت واریز میشود و از مابقی درآمد ها بخش قابل توجهی جهت عمران و آبادانی لایبید در اختیار مسئولین لایبید بدون هیچ چشمداشت قرار میگیرد. از طرفی در حال حاظر قریب به 200 الی 250 سهامدار در شرکت تعاونی کامیونداران لایبید وجود دارند که عمدتا از لایبید بوده و سود حاصل از این سهام را با رضایت کامل در جهت عمران و آبادانی لایبید در اختیار شورای محترم قرار میدهند. با توجه به این مسئله میتوان اینگونه نتیجه گیری کرد که پیشرفت روز افزون لایبید منافاتی با عدالت ندارد چرا که این مردم لایبید هستند که با بخشش و کمکهای خود توانسته اند زمینه پیشرفت شهر خود را فراهم نمایند.
از طرفی به این مسئله نیز توجه داشته باشید که وجود یک صنعت در یک منطقه ، اثرات سوءی بر آن منطقه خواهد داشت که جبران این خسارات نیز بایستی توسط همان صنعت صورت پذیرد. طی چندین سال گذشته با احداث معادن مختلف در لایبید که توام با وقوع انفجارات جهت استخراج سنگ صورت گرفته است بخش عمده ای از زمینهای این منطقه به طور فزاینده ای نابود شده و ارزش خود را جهت پرورش دام از دست داده است و این مسئله در حالی است که در صد قابل توجهی از مردم لایبید دامدار بوده و بروز این خسارات منجر به کوچ ومهاجرت این عده به مناطق دیگر و گاها از دست دادن احشام شده است.از طرفی دیگر تخریب قنوات در اثر تردد کامیونهای حامل سنگ وپایین رفتن سطح آبهای زیرزمینی در اثر انفجارات باعث خسارت به کشاورزی این منطقه شده و همچنین بروز آلودگی هوا در اثر انفجارات مواد ناریه شرایط نامناسبی برای زندگی ایجاد نموده است. این نکته نیز خالی از لطف نیست که بخشی از مردم لایبید هم هستند که در عین حال که بسیاری از افراد لایبید را یک شهر متمول میدانند ، در فقر به سر میبرند و حتی از امکانات اولیه زندگی نیز به نحو مطلوبی بهرمند نیستند. همچنین بخش عمده ای از جوانان این روستا در عین برخورداری از هوش و ذکاوت بالا به دلیل مشکلات زندگی مجبور شده اند دست از قلم و کاغذ بکشند و بجای آن چکش و پتک به دست بگیرند (که این مسئله نیز یکی از اثرات سوء این صنعت محسوب می شود). با تمامی این تفاسیر این مردم لایبید هستند که نسبت به شهر و محل زندگی خود احساس مسولیت نموده و از سود سهام خود و همچنین بخش قابل توجهی از در آمد خود گذشته اند و آن را به پیشرفت شهر خود اختصاص داده اند و امید دارند که بتوانند شهری آباد تر و برخوردارتر از امکانات رفاهی داشته باشند.
پس باید این مردم را تحسین کرد که با کمک کردن به یکدیگر ، دست در دست هم پشتوانه مسئولین بوده اند و به حمد خدا به پیشرفت قابل قبولی تا کنون دست یافته اند . ولی بدون شک آبادانی لایبید بایستی در گرو تصمیم گیریهای منطقی و همراه با مطالعه باشد و عمده این درآمد ها که دراختیار مسئولین لایبید قرار میگیرد با یستی به منظور تامین نیازمندیهای پایه ای لایبید هزینه شود که مسئولین محترم نیز بایستی به این مهم توجه داشته باشند چراکه شایسته نیست در شهری که دانش آموز آن برای ادامه تحصیلات متوسطه راهی غربت میشود به جای احداث یک دبیرستان دولتی ویا یک بیمارستان با امکانات مناسب، استخر شنا و جکوزی احداث شود.
همچنین لایبید ومیمه هردواز یک منطقه و یک مرزوبومند وپیشرفت هرکدام باعث افتخار دیگری خواهد بود .شاید اگر شما هم مانند مردم لایبید بخشی از درآمدهای صنایع خود را به آبادانی شهر خود اختصاص میدادید ، شهری آباد تر و حمامهایی مجلل تر داشتید.
با آرزوی موفقیت و سعادتمندی روزافزون برای شما و اهالی شهرهای میمه ولایبید
مهدی هادی کارشناس ارشد مهندسی بهداشت محیط
قدمهایی بلندتر تا رسیدن به شهر..................
به منظور ارتقای یک روستا به شهر بایستی در وهله اول به پتانسیلهای آن منطقه نگاه کردو نقاط قوت و ضعف آن را شناخت و در نهایت تصمیم به ارتقای آن گرفت به نظر من افتخار کردن به یک کلمه (شهر) هنر نیست . لایبید با یستی به نقطه ای از پیشرفت برسد که پتانسیل زندگی شهری را داشته باشد .سوال اینجاست که آیا ما به حدی از کیفیت در زندگی و رفاه اجتماعی رسیده ایم که هیچ کمبودی در نیازهای خود احساس نکنیم و هیچ نیازی را بر آورده نشده ندانیم؟ در این خصوص اکنون که به پاس زحمات مسئولین محترم روستای لایبید به شهر ارتقا یافته است و ما نیز از این مطلوب خرسندیم نکاتی در باب کمبود ها و کاستی های لایبید حائز اهمیت است که بنده در قالب پیشنهاد برای رسیدن به شهری کاملتر در ادامه به آنها اشاره خواهم کرد.
بررسی امکانات و نیاز مندیهای یک شهر
نیاز مندی به صنعت پایدار
امکانات صرفا محدود به آب و برق وگاز وتلفن نیست چون اینها جزو نیازهای اولیه زندگی محسوب می شوند.در واقع نیازهای ثانویه اند که تفاوت شهر را از روستا مشخص می کنند. طبق ایین نامه تقسیمات کشوری شهر به جایی اطلاق می شود که بخش عمده در آمد مردم آنجا متکی به صنعت باشد یک شهر بایستی از امکانات آموزشی ، تفریحی ، رفاهی و خدماتی و... به نحو مطلوبی برخوردار باشد.
در مورد اینکه در آمد مردم روستای لایبید متکی بر صنعت هست یا نه بایستی اول تعریف درستی از صنعت داشت. از مشخصات یک صنعت پایایی(stability) و پویایی ان است بدین معنی که آن صنعت از دوام و پایداری برخوردار باشد و مرور زمان بر عملکرد ان تاثیر نداشته باشد. قریب به نود درصد از در آمد مردم لایید متکی به صنعت ناپایدار معدن کاری است و ده درصد باقیمانده و شاید کمتر گاها از طریق دامپروری امرار معاش می کنند. البته این یک پتانسیل خوب برای اتخاذ امتیاز شهر شدن هست اما سوال این است که آیا معادن لایبید از پایداری و پویایی لازم برخوردارند؟ چند سال دیگر برای استحصال سنگ از دل این روستا پیش بینی شده است؟ 50 سال؟ ، 100 سال؟ یا 200 سال؟.......؟ یقینا این معادن اگر هم برای مردم امروز لایبید دوام داشته باشد برای آیندگان ما هیچ منفعتی نخواهد داشت چون خواه نا خواه این ذخیره الهی بیش نیست و تمام خواهد شد. پس این صنعت صنعتی نیست که بتوان ان را پیش شرط لازم برای کسب امتیاز شهر شدن دانست. اما به نظر بنده صنایعی بایستی در لای بید احداث می گردید یا باید گردد که بتواند دوام و پایداری لازم را طی سالیان متمادی داشته باشد و پشتوانه در آمد زایی آن زمین نباشد بلکه بازار مصرف باشد. از آنجا که روستای لایبید در حال حاضر در آمد قابل توجهی ازطریق تعاونی کامیونداران خودراننده کسب می کند به بد نیست که مسئولین محترم بخشی از این درآمد ها را به احداث کارگاهها یا کارخانه های کوچک ازقبیل کارگاههای ریسندگی و بافندگی و یا پرورش طیور و... اختصاص دهند تا از این طریق هم بخش عمده ای از جوانان زحمت کش این روستا از سمت صنعت ناپایدار معدن که هیچ تضمین جانی و مالی برای آنان فراهم نمی کنند به سمت این مشاغل سوق پیدا کنند و از این طریق در ادای دین خود به مردم زحمت کش لابید موفق تر باشند.
نیازهای آموزشی
از مشخصات یک شهر استقلال در تامین امکانات اموزشی است ما تا چه حد توانسته ایم در تامین امکانات اموزشی مستقل باشیم چند نیروی اموزش دهنده خبره در لایبید وجود دارد با اینکه هوش و ذکاوت مردم این روستا بسیار بالاست اما چرا اکثرجوانان این روستا بعد از اتمام تحصیلات متوسطه راهی معدن می شوند ؟ چرا نیروی آموزشی مدارس ما بایستی از شهرهایی چون میمه و گلپایگان تامین شود؟ جواب بنده به این سوال این است که ما هنوز به خود کفایی لازم نرسیده ایم و رسیدن به این خود کفایی در گروی اعمال اصلاحات عمده اجتماعی است.اکثر جوانان این روستا بعد از اتمام تحصیلات متوسطه راهی شهرهایی چون میمه و وزوان و یا گلپایگان می شوند و تعداد قلیلی از انها می توانند در چنین شرایطی اهداف تحصیلی خود را دنبال کنند و اغلب آنها تحت شرایطی به دلایل مختلف از ادامه تحصیل سرباززده و مجبور میشوند باز هم به سمت صنعت ناپایدار معدن روی آورند. آیا استعدادهای یک شهر بایستی اینگونه به رشد و شکوفایی برسند؟ البته در در رفع این معضل طی چند سال گذشته اقدامات شایان توجهی توسط مسئولین محترم صورت پذیرفت که در این خصوص بایستی از زحمات مسئولین محترم در خصوص احداث دبیرستان پسرانه روستا تشکر کرد اما با توجه به غیر انتفاعی بودن این دبیرستان و هزینه های آموزشی بالا ادامه تحصیل برای بسیاری از جوانان لایبید تحت این شرایط در محل اقامت خود مقدور نیست از اینرو ارتقا این دبیرستان به قالبی دولتی و همچنین اختصاص رشته های تحصیلی بیشتر (علوم ریاضی ، تجربی ، فنی و....) از ضروریتهای آموزشی یک شهر است که بایستی به آن توجه ویژه ای داشت.
یکی دیگر از امکانات آموزشی و به نظر بنده حائز اهمیت که در هر شهری می توان به ان دسترسی داشت سیستم اینترنت است که یک منبع آموزشی غنی برای هر کس در هر نقطه از جهان محسوب می شود که روستای لایبید متاسفانه از این نعمت نیز بی بهره است البته اگر هم باشد با صرف هزینه بالا چرا که اتصال به این شبکه بایستی از طریق شهرهای مجاور صورت گیرد که هزینه زیادی از این طریق بر مشترک تحمیل خواهد شد. فراهم نمودن یک سیستم ارائه خدمات اینترنتی (ISP) می تواند مشکل هزینه دسترسی به خدمات اینترنتی را در این روستا برای افرادی که نیاز فوری به این خدمات را دارند مرتفع کند که مسئولین محترم می بایستی این مورد را در اولویت های برنامه های آموزشی خود قرار دهند.
امکانات رفاهی
اما در مورد امکانات رفاهی ، امکانات رفاهی یک شهر شامل فضای سبز ، بهره مندی از فروشگاههای مختلف منجمله کتاب فروشی ، خوار وبار فروشی ، کتابخانه، سالن اجتماعات امکانات ورزشی اشاره کرد که البته در این مورد امکانات ورزشی مناسبی در این روستا طی زحمات مسیولین محترم فراهم شده است و یا در حال انجام است .
از سایر امکانات رفاهی در یک شهر که معمولا همراه با شهرداری با یستی ارائه شود خدمات آتشنشانی است از آنجا که روستای لایبید به شکل فزاینده ای در حال وسعت یافتن است وجود چنین امکاناتی در برای آن اجتناب ناپذیر است که این گزینه نیز متاسفانه در شهر لایبید تامین نشده است. با توجه به اینکه معمولا این قبیل نیازها توام با احداث شهرداری بایستی مرتفع شوند.
امکانات بهداشتی و درمانی
از مشخصات دیگر یک شهر بهره مندی از امکانات بهداشتی است ، یکی ازامکانات بهداشتی شامل ارائه کامل خدمات در مانی است که ارائه این خدمات تنها در یک بیمارستان و یا اورژانس خدمات پزشکی امکان پذیر است . روستای لایبید تنها توانایی ارائه خدمات سرپایی را دارد وچنانچه بخواهد شایسته ارتقا به شهر باشد ، چنین نیازی اجتناب ناپذیر خواهد بود این نکته نیز خالی از لطف نیست که تاکنون تعداد زیادی از مردم این روستا به دلیل عدم دسترسی فوری به خدمات اورژانس جان خود را از دست داده اند.
از سایر خدمات بهداشتی بهره مندی از سرویسهای بهداشتی داخل شهری است که معمولا در هر مکانی که با عنوان شهر شناخته می شود جهت رفاه حال مسافرین وبعضا ساکنین شهر چنین سرویسهایی وجود دارد که بایستی در روستای لایبید این امکانات نیز فراهم شود.
با توجه مطالب یاد شده تامین نیاز مندیهای فوق برای یک شهر به معنای واقع کلمه ضرورت دارد اما ارتقا بدون در نظر گرفتن تامین نیازمندیها برابر خواهد بود با افزایش بازخواست های مالی که از طرف شهرداری در مقابل امکانات تامین نشده تحمیل می شود که این مسئله به دور از انصاف خواهد بود .ولی همانطورکه گفته شد هیچ کس از پیشرفت و ارتقا بیزار نیست اگر امروز مجوز برخورداری از شهرداری برای لایبید صادر شده است ما نیز از این مطلوب خوشحالیم و از مسئولین محترم نیز به پاس زحماتشان قدر دانی می کنیم وامیدواریم که در تامین و فراهم سازی نیازمندیهای پایه ای یک زندگی شهری تلاش بیشتری داشته باشند.
به امید رسیدن به شهری با باطنی زیباتر...............
میمه ی لای بید؟؟؟
چند سالی است که مرتب اخبار پیشرفتهای روزافزون روستای لای بید را از رسانه ها می شنویم. این گونه خبرها اخیرا بطور فزاینده ای در مطبوعات و رسا نه های محلی انعکاس داشته است بطوریکه سایت صبح میمه که در واقع ارگان رسمی بخشداری است در مورخه 31 مرداد سال جاری تحت عنوان آنچه" خوبان همه دارند" به طور مبسوط به پیشرفتهای بخصوص عمرانی و افتتاح چندین پروژه بعضا لوکس و رویایی مانند استخر سرپوشیده و جکوزی و سونا ... در این روستا پرداخته است که اغلب نیز توسط مقامات بلند پایه حکومتی از جمله استاندار معزز اصفهان ، فرماندار محترم شاهین شهر و میمه و بخشدار مخترم میمه افتتاح گردیده یا می گردند (به انتهای مقاله مراجه شود). شنیدن این گونه اخبار بی شک انسان را از عمق وجود خوشحال می کند چرا که هر جای کشور عزیز ایران که آبادتر شود موجب خوشنودی همه ایرانیان است ولی از آنجا که عدالت و عدالت خواهی از اصول بدیهی قوام کشور و نظام است که آموزه های دینی ما بر آن تاکید خاص داشته و در سخنان مقام معظم رهبری نیز جایگاه ویژه ای داشته طوری که ازآن به نهضت عدالتخواهی و عدالت گرایی تعبیر فرموده اند، حال سوال مهم و بزرگی که برای همه مطرح است اینکه آیا چنین اقداماتی عادلانه و بر محور عدالت است یا خیر؟ اگر احداث استخر سر پوشیده و جکوزی و سونا و...را درروستای لای بید در کنار کمبود شدید حمام عمومی که از فرایض یک جامعه اسلامی است در میمه که مرکزیت بخش را یدک می کشد بگذاریم عمق فاجعه بیشتر مشخص می گردد. واقعا دلیل این مسئله چیست؟
آیا بودجه تخصیصی این روستا از دیگر روستاهای بخش که هیچ ، از مرکزیت بخش نیز بیشتر است؟ اگر جواب مثبت است، چرا این همه اختلاف و اجحاف؟ و اگر بدلیل درآمد ناشی از معادن موجود در لای بید است مگر این معادن در اصل متعلق به حکومت اسلامی نیست که باید درآمد ناشی از آن با حساب و کتاب خاص و دقیق قانونی ابتدا به مرکز بخش آمده و سپس بین همه شهرها و روستاهای بخش تقسیم شود چرا که در آمد هر معدن و منبع طبیعی اگر قرار بود در همان مکان وقوع صرف و هزینه شود در این صورت الان باید روستای موته که بهترین معدن طلای ایران در آن قرار دارد و سالهاست که استخراج می گردد، خود یک استان بزرگ و آباد شده باشد در صورتیکه همه وضع آن را می دانیم و اگر تمام این پروژه ها توسط بخش خصوصی انجام شده اولا از کجا چنین بودحه ها و سرمایه گذارانی آمده اند؟ و چرا چنین افرادی فقط به روستای لای بید رفته اند و حتی به مرکز بخش – میمه- هم نیامده اند؟
در هر صورت علت هر چه که هست باید بشدت نظر مسئولین را بخود جلب و حتی نگران کرده باشد چرا که توسعه نایافتگی جدی در اغلب قریب به تمام بخش و توسعه و پیشرفت فوق العاده یک روستا هم خلاف عدالت می نماید و هم بدلیل ایجاد نارضایتی دراهالی دیگر روستاها و شهرهای بخش میمه حتی می تواند زمینه ساز مسائل و معضلات دیگر باشد.
البته بنده نه سیاستمدارم و نه اقتصاد دان ولی آنان که مسئول و اهل فن هستند حتما برای اینگونه سوالات دلایل قانع کننده ای دارند که امثال حقیر را قانع کنند. همچنین پر واضح است که خواست من عقب نگه داشته شدن لای بید نیست بلکه توسعه و پیشرفت متوازن و عادلانه تمام شهرها و روستاهای بخش میمه مراد می باشد. طوری نشود که" لای بید میمه " به" میمه ی لای بید" تبدیل شود.
خداوند بر توفیقات همه دلسوزان و خدمتگزاران صدیق کشور اسلامی ایران بخصوص بخش میمه بیفزاید.
واسلام علیکم و رحمه ا.
دکتر اسکندریان
گزارش روزانه جناب آقای بخشدار
مهندس پور سینا رئیس سازمان صنایع و معادن استان اصفهان : نمی شود شرایطی را فراهم کرد که صنعت به هیچکس تنه نزند . تجربه های فولاد مبارکه و ذوب آهن اصفهان هنوز هم با کشاورزان چالش دارند. اروپا سرزمین کوچکی است و صنایع چسبیده به مراکز جعیتی بوجود آمده اند. اروپائیها خیلی هم بیشتر از ما به سلامت و بهداشت حساس هستند اما استاندارد ها را رعایت می کنند . این حرفها در جلسه ی بامدادی روز دوشنبه مورخه 30/2/87 که در دفتر استاندار اصفهان و با موضوع پالایشگاه میمه تشکیل شده بود بیان گردید و نویسنده ترجیح داد بعنوان پیش خبر کارخانه ی سیمان دیگری در بخش میمه به پیشگاه مردم عزیز تقدیم شود. دوشنبه ی هفته ی آینده اگر اتفاق خاصی نیفتد جلسه ی کارخانه ی سیمان دوم در فرمانداری تشکیل می شود.واخبار امیدوار کننده ی آن ارائه می گردد. عامل اشتغال و در آمد مهمترین عامل جذب جمعیت و جلوگیری از فرار آن محسوب می شود. انسان «کوچ نشین» اولیه که با دامداری امرار معاش می کرد وقتی کشاورزی را شناخت «یکجا نشین» شد. ارتباط شغل و محل سکونت قابل تردید نیست. در حوالی خودمان روستائی زیباتر از کلهرود ندیدم . بعد از ظهر یک روز بهاری به این روستا بروید و جلوه ای از بهشت موعود را نظاره کنید. همین روستا بشدت خالی از سکنه شده است . جمعیت این روستا به تهران چندمین شهر آلوده جهان و اصفهان دومین شهر آلوده کشور و شاهین شهری که زیر بارش آلودگیهای پالایشگاه است ،رفته اند . کلهرود زیباست اما آیا طرفداران محیط زیست می توانند همه علایق شهری خود را رها کنند و در آن جا سکنی گزینند؟ یک ضرب المثل میمه ای می گوید :« پاکیز گیشون دوم نون ک کوو نش خا »
گزارش جناب اقای شیبانی ، بخشدار محترم
با خیر مقدم مهندس ماندنی ، جلسه ی پالایشگاه میمه کلید خورد . جلسه با تلاوت آیات قرآن نورانی شده بود. ماندنی که رئیس سازمان کار وامور اجتماعی استان و دبیر کارگروه اشتغال است جلسه را به مهندس اخوان مشاور استاندار سپرد. وی پالایشگاه میمه را طرح ملی استانی و ارزشمند از نظر اشتغال و تامین فرآورده های نفتی دانست. استاندار از دکتر صالح خواست گزارش بدهند. ایشان که معاون برنامه ریزی استانداری هستند از سابقه ی پیگیری پرونده توسط سرمایه گذار گفتند و گفتند که مطالعات آمایش سرزمین ،منطقه برخوار و میمه را تایید می کند و با مطالعات سرمایه گذار بر هم منطبق است وی به عبور نفت خام ، گاز و فرآورده های نفتی از منطقه تاکید کرد. استاندار از دکتر آقایا رئیس سازمان جهاد کشاورزی و شیبانی بخشدار میمه خواست در مورد کروکیها حرف بزنند. بخشدار میمه در خصوص هر دو کروکی توضیحاتی به جلسه ارائه کرد. او قبلا با رئیس منابع طبیعی میمه وضعیت کروکی ها ی اولویت دار میمه را از نظر اراضی ملی ، سند زمین ، نوع مالکیت ، طرحهای مرتعداری و ... بررسی کرده بود و گزارش تقریبا مفصلی ارائه کرد. مهندس لاهیجان زاده مدیر کل محیط زیست استان در مورد منطقه حرفهایی زدند استاندار مجدداٌ اصل سرمایه گذاری را مورد حمایت جدی قرار دادند و گفتند اگر موانعی هم وجود دارد باید موانع را برداریم و سرمایه گذار را به این سمت و آن سمت نکشانیم . غلامعلی سرتاج مدیر عامل شرکت سرمایه گذار هم توضیحاتی کلی دادند . سرمایه گذاری طرح ،خارجی است . 4 میلیارد یورو تسهیلات ارزی دارد و 450 میلیارد تومان تسهیلات ریالی. سرمایه گذاری بصورت BOT است یعنی سرمایه گذار ارز نمی خواهد و 18 سال کا لا می برد . شرکت برای مطالعات مشاور داخلی و خارجی دارد ، و با بانکهای داخلی و خارجی مذاکره شده است .آقای رهنما مدیر کل منابع طبیعی ، آقای جوادی فرماندار و مهندس طرفه مدیر کل سازمان آب منطقه ای که خیلی مثبت هم حرف زد ، حرف زدند .دکتر آقایا و مهندس اخوان باز هم اظهار نظر هایی کردند هم چنین بخشدار میمه . رئیس جدید سازمان صنایع و معادن استان مهندس پورسینا حرفهای منطقی و دل نشینی زد او گفت : این خیر را نباید از استان گرفت. نمی شود شرایطی را فراهم کرد که صنعت به هیچکس تنه نزند. تجربه های فولاد مبارکه و ذوب آهن هنوز هم چالش دارند وی گفت در اروپا به لحاظ اینکه ، کوچک هم هست ، چسبیده به مراکز جمعیتی صنعت آمده است . اروپائی ها خیلی هم بیشتر از ما به سلامت و بهداشت حساس هستند اما استاندارد ها را رعایت می کنند. در خاتمه استاندار جمع بندی کرد و گفت : آمایش سرزمین موید این مطلب است که انتخاب مکان ، انتخاب درستی است وی گفت در جلسه ی آینده اولین دستور جلسه همین است و نهایی می شود. او می خواست برای تودیع پورمحمدی وزیر کشور و معارفه هاشمی سر پرست وزارت کشور به تهران برود..
پس از جلسه ی یک شنبه 15/2/87 مدیران مجتمع پترو پالایشگاه شمال در دفتر جناب آقای دکتر صالح معاونت محترم برنامه ریزی استانداری اصفهان و عدم موافقت منابع طبیعی موضوع را از طریق دکتر صالح پیگیری نموده ضمن استقبال ایشان از سرمایه گذاری موصوف تاکید کردند که گزارشی از وضعیت کروکی زمین مورد قبول بخش میمه به عنوان ایشان تهیه شود تا در تصمیم گیریها ملاک عمل قرار گیرد. نامه ی زیر روز پنج شنبه 19/2/87 تهیه و با عنوان مشاارلیه به همراه دو کروکی مورد نظر ارسال گردید.
جناب آقای دکتر صالح معاونت محترم برنامه ریزی استانداری اصفهان با سلام و احترام پس از حمد خدا و درود و صلوات بر محمد و آل محمد ، درخصوص احداث مجتمع پالایشگاهی و پتروشیمیایی در بخش میمه باستحضار می رساند :همانگونه که مسبوق هستید بخش میمه شمالی ترین بخش استان اصفهان و در مجاورت جاده ی چهار خطه ی شمال – جنوب کشورواقع شده و اجرای پروژه قطار سریع السیر اصفهان - تهران که در سال 85 کلنگ زنی گردیده و در بیش از 80 کیلومتر مسیر خود از این بخش عبور می کند بر ظرفیت های سرمایه گذاری در میمه افزوده است . علاوه بر آن آب و هوای مطلوب و اراضی مسطح ملی که به تنهایی بیش از نیمی از مساحت شهرستان بزرگ شاهین شهر و میمه را به خود اختصاص داده بر ضریب توانمندی و ظرفیت های سرمایه گذاری این بخش می افزاید و همجواری با استان مرکزی و راههای مواصلاتی ریلی و بزرگراهی با استان های تهران و قم موقعیت ممتاز بخش میمه را مضاعف می نماید . به لحاظ رعایت ایجاز و پرهیز از تصدیع در خصوص دو کروکی پیوست که اولی مورد درخواست مجتمع پتروپالایشگاه شمال و دومی پیشنهادی این بخشداری است معروض می دارد :کروکی اول که در درخواست های مجتمع مذکور با عنوان اولویت دوم تعیین اولویت گردیده است دارای پلاک ثبتی 35 – 3882 و دارای سند به شماره 264059 مراتع روستای ازان و فاقد طرح مرتعداری و جزء اراضی ملی و در تملک دولت جمهوری اسلامی و بدون معارض و مستثنیات می باشد . زمین مزبور در فاصله 5 کیلومتری خط انتقال آب کوهرنگ به کاشان و 3 کیلومتری خط تغذیه ی گاز بخش میمه و با شهر میمه ، لوله های نفت و راه آهن سریع السیر
اصفهان – تهران به ترتیب 14 ، 15 و 17 کیلومتر فاصله دارد . در فاصله ی 50 کیلومتری کروکی مزبور ،شهرستان گلپایگان و در 35 کیلومتری آن شهرستان نجف آباد واقع شده است .کروکی دوم که پیشنهادی این بخشداری است دارای پلاک 26 – 3645 از مراتع ونداده و دارای سند مالکیت به شماره 67781
و در تملک دولت جمهوری اسلامی و داخل در طرح مرتعداری شهر وزوان می باشد . همانگونه که در کروکی مشخص گردیده زمین مزبور در فاصله ی 10 و 12 کیلومتری شهرهای وزوان و میمه قرار داشته و با لوله های نفت ، خط انتقال گاز و راه آهن به ترتیب 8 ، 9 و 5 کیلومتر فاصله دارد . زمین موصوف مسطح و عوارض طبیعی نظیر مسیل و ارتفاعات ندارد .در خاتمه از توجه حضرتعالی به سرمایه گذاری در این بخش سپاسگذاری نموده توفیق آن جناب را از درگاه حضرت احدیت خواستاریم . عبدالرضا شیبانی بخشدار میمه
رونوشت- فرمانداری محترم شهرستان شاهین شهر و میمه
چند سوال از مسولان شهرمان از طرف همشهریان عزیزمان (با اضافات وطن خواه) | |
1- چرا با توجه به اینکه در شهر و بخش میمه از سال ها پیش کانال های تلویزیونی کیفیت حتی متوسطی هم ندارند و اصلا بعضی ها به خاطر همین بی خیال کانالهای تلویزیونی شده و به ماهواره روی آورده اند ،در این باره کاری صورت نمی گیرد و یک دکل تلویزیونی نصب نمی شود ؟
2-- راهنمایی و رانندگی به تازگی در داخل شهر میمه شروع به کار کرده و انصاف کار بس ارجمندی است (بانی ان هرکی بوده جای تقدیر و تشکر دارد) اما چرا در سطح شهر تابلوهای راهنمایی و رانندگی نصب نشده ؟ وقتی از افسران سوال می شود می گویند :شما خودت نمیدانی اینجاپارک ممنوع است یا ورود ممنوع است یا ؟؟
3- از چند سال پیش قرار است در میمه جشنواره انگور برگزار شود.(بماند که به بهانه های واهی از جمله استفاده انگور برای شراب و خشکسالی و ..تاحالابرگزار نشده و هر روز در شهرهای اطراف سنت های ما مصادره و به نام می شود) سوال اینست : در حالی که ورودی شهرمیمه را با درختهای کاج و نخل و .... که حتی اسم آنها را هم نمی دانیم تزئین کرده اند؛ آیا بهتر نبود کسی که نظر به خرید این درخت ها داده ، درخت مو را انتخاب می کرد. مگر ما در میمه درخت خرما هم پرورش می دیم ؟؟؟
4- چرا در موته آرد دولتی که هیچ ، آرد آزاد هم پیدا نمی شود؟ 5- چرا خطوط ارتباطی میمه وزوان و زیادآباد بهینه سازی نمی شود؟ 6- چرامسئولان هر دوهفته یکبار برای مردم جلسه توجیهی در مسجد جامع نمی گذارند(چکار می کنند و چکارخواهند کرد؟) 7- و ...... (منبع وبسایت اینترنت جم )
مطالب قبلی نویسنده ماندگار : آقای محمدتقی معینیان چهره های ماندگار میمه - قسمت اول -مرحومان صدرالاسلام - اسدالله خان گرانمایه -قیصرخان- میرزا بزرگ خردمند و آقاصدر مقبره صدرالاسلام چگونه تخریب شد؟ چهره های ماندگار میمه - قسمت دوم - مرحومان حاج ناصرگرانمایه ،حاج حسین نعمت اللهی، دکترصاحبقرانی چهره های ماندگار میمه - قسمت سوم - مرحوم حاج محمدرضامعینیان چهره های ماندگار میمه - قسمت چهارم - مرحوم حاج اصغر ایراندوست چهره های ماندگار میمه - قسمت پنجم - مرحومان موسوی زاده چهره های ماندگار میمه - قسمت ششم - مرحوم مهدی قلی خان صاحبقرانی چهره های ماندگار میمه - قسمت هفتم - آقای عبدالوهاب شهیدی چهره های ماندگار میمه - قسمت هشتم - مرحوم محمدباقردارانی چهره های ماندگار میمه - قسمت نهم - مرحوم سیدمحتشم حسینیان چهره های ماندگار میمه - قسمت دهم - مرحوم میرزا رضا سعیدیان چهره های ماندگار میمه - قسمت یازدهم- آقای حسام خردمند چهره های ماندگار میمه - قسمت دوازدهم- آقای مهدی معینیان چهره های ماندگار میمه - قسمت سیزدهم -مرحوم حاج محمدباقر معینیان گزارش تصویری (3) گزارش تصویری (4) گزارش تصویری (5) آشنایی با منطقه تاریخی تخت محمد جعفر - قسمت اول آشنایی با منطقه تاریخی تخت محمد جعفر - قسمت دوم آشنایی با منطقه تاریخی تخت محمد جعفر - قسمت سوم و پایانی آثار فعالیت انسانی در زمان مادها در منطقه میمه - قسمت اول آثار فعالیت انسانی در زمان مادها در منطقه میمه - قسمت دوم آثار فعالیت انسانی در زمان مادها در منطقه میمه - قسمت سوم آرشیو سه سال گذشته وبسایت میمه ای ها
|