میرزا حسن شهیدی متخلص به (طوبی) از علمای قرن 18 در منطقه میمه
ویدئو 
این نوشتار اثر تحقیقی جناب آقای محمد تقی معینیان است و استفاده از آن با ذکر منبع (وبلاگ) مجاز است
ج) اشکفت یا غار علی آباد : این اشکفت در 9 کیلومتری جنوب غربی روستای خسروآباد و یک کیلومتری مزرعه علی آباد قرار دارد.
در داخل این اشکفت آثاری از ساخت استخر با سنگ و ساروج و دالانی بزرگ دیده می شود که بدست مردمان نخستین کنده شده و گویا برای روشنایی و دیده بانی ، ساخته شده اند در این اشکفت در سال 85 بر اثر کاوشهای دکتر مهریار ابزارهایی بدست آمده که نشان می دهد این اشکفت از آغاز اشکفت نشینی تا روزگار مفرغ ، جایگاه زندگی مردمان نخستین بوده و گواه آن سفالین های ساده و نگاره دار و پیکانهای مفرغی است که توسط دکتر مهریار در این اشکفت بدست آمده و کشف شده است.
یکی از این ظرف سفالین با ارزش ظروف سفالین ساده قرمزرنگ است.
دکتر گیرشمن درباره اشکفت نشینی می نویسد از این دوره علاوه بر ظروف سفالین سیاه و دودزده که در غارها با دست و بدون چرخ ساخته می شد یک نوع ظروف سفالین قرمز هم پیدا شده که در کوره های بسیار ابتدایی می پخته اند.
استخر ساروجی موجود در این اشکفت نشانی می دهد مردمانی که در واپسین سالهای اشکفت نشینی در آن جا می زیسته اند از دانش پیشرفته ای برخوردار بودند زیرا ساروج مانند سیمانهای امروزی بوده و فراهم آوردن مفرغ از سنگ نیز از کارهای پیشرفته آن روزگار بوده است دلیل روشن دیگر راهرویی است که گویا برای دیده بانی و جابجایی هوا و رسیدن روشنایی در آن روزگار که هنوز ابزارهای پیشرفته در دسترس آدمی نبود با این توانایی کنده شده است.
پس از فروکش کردن آب دریای میانی ،اندک اندک اشکفت نشینان به کوهپایه ها و دشتها رو آوردند و در کنار رودخانه ها و چشمه ها هسته های نخستین زندگی روستایی و شهرنشینی در منطقه را آغاز گردند.
وجود روستاهای کامو ، جوشقان و شهر میمه در حاشیه رودخانه همیشه جاری و با برکت (جوشقان) که در زمان های گذشته هم پرآب تر بوده و هم به دلیل کشاورزی محدود در روستاهای کامو و جوشقان ، در طول سال در دشت میمه جاری و مورد استفاده در کشاورزی و دامداری قرار می گرفته ، بهترین سند و دلیل بر استقرار هسته اولیه شهر میمه در کنار رودخانه جوشقان پس از پایان دوره اشکفت نشینی می باشد.
مطالب قبلی
نویسنده ماندگار : آقای محمدتقی معینیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت اول -مرحومان صدرالاسلام - اسدالله خان گرانمایه -قیصرخان- میرزا
بزرگ خردمند و آقاصدر
مقبره صدرالاسلام چگونه تخریب شد؟
چهره های ماندگار میمه - قسمت دوم - مرحومان حاج ناصرگرانمایه ،حاج حسین نعمت اللهی، دکترصاحبقرانی
چهره های ماندگار میمه - قسمت سوم - مرحوم حاج محمدرضامعینیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت چهارم - مرحوم حاج اصغر ایراندوست
چهره های ماندگار میمه - قسمت پنجم - مرحومان موسوی زاده
چهره های ماندگار میمه - قسمت ششم - مرحوم مهدی قلی خان صاحبقرانی
چهره های ماندگار میمه - قسمت هفتم - آقای عبدالوهاب شهیدی
چهره های ماندگار میمه - قسمت هشتم - مرحوم محمدباقردارانی
چهره های ماندگار میمه - قسمت نهم - مرحوم سیدمحتشم حسینیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت دهم - مرحوم میرزا رضا سعیدیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت یازدهم- آقای حسام خردمند
چهره های ماندگار میمه - قسمت دوازدهم- آقای مهدی معینیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت سیزدهم -مرحوم حاج محمدباقر معینیان
گزارش تصویری (3)
گزارش تصویری (4)
گزارش تصویری (5)
آشنایی با منطقه تاریخی تخت محمد جعفر - قسمت اول
آشنایی با منطقه تاریخی تخت محمد جعفر - قسمت دوم
آشنایی با منطقه تاریخی تخت محمد جعفر - قسمت سوم و پایانی
آثار فعالیت انسانی در زمان مادها در منطقه میمه - قسمت اول
آثار فعالیت انسانی در زمان مادها در منطقه میمه - قسمت دوم
این نوشتار اثر تحقیقی جناب آقای محمد تقی معینیان است و استفاده از آن با ذکر منبع (وبلاگ) مجاز است
سرگذشت اقوام اولیه منطقه میمه از زمانی آغاز می گردد که آدمیان نخستین هنوز در اشکفت ها بسر می بردند و از نمونه این زیستگاهها در منطقه و سرزمین میمه می توان اشکفت های زیر را برشمرد.
الف- اشکفت حمبه که در فاصله 15 کیلومتری شمال شهر میمه قرار دارد . این اشکفت دارای دهانه ای فراخ و دهلیزی بزرگ است که کف آن پر از خاک و خاکستر است ، خاکبرداری از این دهلیز در سال گذشته توسط دکتر مهریار نشانه هایی از زندگی آدمیان نخستین در این اشکفت را آشکار ساخت.
ب) اشکفت نثار : این اشکفت در ارتفاعات شمالی شهر میمه در دامنه تپه های بارانداز قرار دارد. قبلاً از دیوارهای این اشکفت مومیایی تراوش می شد به همین علت جنازه حلقه شده یک انسان مربوط به هزاران سال قبل در کف این اشکفت پیدا شد.
تپه هایی از خاک رس در جلوی این اشکفت به چشم می خورد که دکتر مهریار عقیده دارد جایگاه زندگی مردمانی بوده که پس از رها کردن زندگی اشکفت نشینی و آغاز زندگی دشت نشینی در آن جا خانه هایی از گل رس و شاخه درختان ساخته و با گذشت زمان این خانه ها ویران و به گونه امروزی درآمده است.
ادامه دارد.....
مطالب قبلی
نویسنده ماندگار : آقای محمدتقی معینیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت اول -مرحومان صدرالاسلام - اسدالله خان گرانمایه -قیصرخان- میرزا
بزرگ خردمند و آقاصدر
مقبره صدرالاسلام چگونه تخریب شد؟
چهره های ماندگار میمه - قسمت دوم - مرحومان حاج ناصرگرانمایه ،حاج حسین نعمت اللهی، دکترصاحبقرانی
چهره های ماندگار میمه - قسمت سوم - مرحوم حاج محمدرضامعینیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت چهارم - مرحوم حاج اصغر ایراندوست
چهره های ماندگار میمه - قسمت پنجم - مرحومان موسوی زاده
چهره های ماندگار میمه - قسمت ششم - مرحوم مهدی قلی خان صاحبقرانی
چهره های ماندگار میمه - قسمت هفتم - آقای عبدالوهاب شهیدی
چهره های ماندگار میمه - قسمت هشتم - مرحوم محمدباقردارانی
چهره های ماندگار میمه - قسمت نهم - مرحوم سیدمحتشم حسینیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت دهم - مرحوم میرزا رضا سعیدیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت یازدهم- آقای حسام خردمند
چهره های ماندگار میمه - قسمت دوازدهم- آقای مهدی معینیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت سیزدهم -مرحوم حاج محمدباقر معینیان
گزارش تصویری (3)
گزارش تصویری (4)
گزارش تصویری (5)
آشنایی با منطقه تاریخی تخت محمد جعفر - قسمت اول
آشنایی با منطقه تاریخی تخت محمد جعفر - قسمت دوم
آشنایی با منطقه تاریخی تخت محمد جعفر - قسمت سوم و پایانی
آثار فعالیت انسانی در زمان مادها در منطقه میمه - قسمت اول
این نوشتار اثر تحقیقی جناب آقای محمد تقی معینیان است و استفاده از آن با ذکر منبع (وبلاگ) مجاز است
مادها از نخستین تیره های آریایی بودند که در آغاز سده هفتم و یا پایان سده هشتم پیش از میلاد در سرزمین ایران ، فرمانروایی نیرومندی برپا کردند.
نخستین پادشاه آنها دیااکو و آخرین آنها آژیدهاک بوده است که تا سال 550 پیش از میلاد فرمانروایی کرد و سرانجام از کوروش هخامنشی شکست خورد و با شکست او پادشاهی این دودمان بسر آمد.
پایتخت مادها شهر همدان بود که دیااکو در آن هفت دژ تو در تو ساخته بود و هر کدام از آنها با رنگ ویژه ای رنگ آمیزی شده بود به همین علت این شهر را در زبان پارسی هخامنشی ، (هگمتانه) می گفتند.
سرزمین مادها دارای سه بخش پهناور بود:
1- ماد (آتروپاتن) که شامل نواحی آذربایچان و کردستان کنونی بود.
2- ماد (سفلا) که از شمال به رشته کوه البرز از غرب به رشته کوه زاگرس و از شرق به کویر مرکزی ختم می شد.
3- ماد (پارتاکنا) که دره زاینده رود و فریدن فعلی را شامل می شد.
پس در زمان مادها منطقه میمه جزء سرزمین ماد (سفلا) بود در کتاب تاریخ اشکانیان آمده تیره ای از مردم ایران باستان به نام (پارتاسنی) در منطقه اصفهان تا عراق عجم (اراک) می زیستند. این مردم ابتدا (اشکفت نشین) بودند و روزها به شکار می پرداختند و شبها برای دورمانده از گزند جانوران درنده و سرما به شکاف کوهها (اشکفت ها) پناه می بردند.
گیرشمن، باستان شناس فرانسوی می نویسد : " بخش مرکزی نجد ایران که امروز استان های اصفهان – قم و اراک است حدود 15 هزار سال قبل از میلاد دریا بوده که در عصر بین یخچالی دریا خشک شده و شهرها و کویرهای اطراف شهرهای یادشده بازیافت آن دریاست.
با خشک شدن دریا ، جانوران از کوه ها به چمنزارها و دشت ها آمدند و انسانهایی که به وسیله شکار می زیستند آنها را دنبال کردند و در دشت اقامت گزیدند.
ادامه دارد.....
مطالب قبلی
نویسنده ماندگار : آقای محمدتقی معینیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت اول -مرحومان صدرالاسلام - اسدالله خان گرانمایه -قیصرخان- میرزا
بزرگ خردمند و آقاصدر
مقبره صدرالاسلام چگونه تخریب شد؟
چهره های ماندگار میمه - قسمت دوم - مرحومان حاج ناصرگرانمایه ،حاج حسین نعمت اللهی،
دکترصاحبقرانی
چهره های ماندگار میمه - قسمت سوم - مرحوم حاج محمدرضامعینیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت چهارم - مرحوم حاج اصغر ایراندوست
چهره های ماندگار میمه - قسمت پنجم - مرحومان موسوی زاده
چهره های ماندگار میمه - قسمت ششم - مرحوم مهدی قلی خان صاحبقرانی
چهره های ماندگار میمه - قسمت هفتم - آقای عبدالوهاب شهیدی
چهره های ماندگار میمه - قسمت هشتم - مرحوم محمدباقردارانی
چهره های ماندگار میمه - قسمت نهم - مرحوم سیدمحتشم حسینیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت دهم - مرحوم میرزا رضا سعیدیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت یازدهم- آقای حسام خردمند
چهره های ماندگار میمه - قسمت دوازدهم- آقای مهدی معینیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت سیزدهم -مرحوم حاج محمدباقر معینیان
گزارش تصویری (3)
گزارش تصویری (4)
گزارش تصویری (5)
آشنایی با منطقه تاریخی تخت محمد جعفر - قسمت اول
آشنایی با منطقه تاریخی تخت محمد جعفر - قسمت دوم
آشنایی با منطقه تاریخی تخت محمد جعفر - قسمت سوم و پایانی
این نوشتار اثر تحقیقی جناب آقای محمد تقی معینیان است و استفاده از آن با ذکر منبع (وبلاگ) مجاز است
در خاکبرداری از کف چاه های تخت محمد جعفر که در سال های 80 تا 85 انجام شده
تاکنون علاوه بر ظروف سفالین شکسته ساده و نگاره دار ، تعدادی سر نیزه سفالین و
یک پیکان مفرغی کشف گردیده است.
ظهور مفرغ در ایران حدود دو هزار سال پیش از میلاد بوده و موجب تکمیل روش ایجاد
و تحصیل اشیاء فلزی گردیده است آثار مفرغی بدست آمده در منطقه تخت ملا محمد
جعفر از این پدیده بی بهره نیست به خصوص سر پیکان مفرغی کشف شده در این نقطه (سرپیکان جنگ افزارهایی بوده است که هم در شکار و هم در جنگ به کار می رفت و
روزگار کاربرد آن از هزاره های یکم و دوم پیش از میلاد آغاز شده است.)
این گونه پیکانها بیشتر در نقاط باستانی نظیر تپه های (سیلک کاشان ، حسنلو ، تخت
جمشید و سگز آباد) بدست آمده است. پیدا شدن این پیکان در تخت ملا محمد جعفر
نشان می دهند که این نقطه را می توان یکی از پایگاههای باستان شناسی و همپایه زیستگاههایی مانند سیلک کاشان به شمار آورد و سندیست معتبر بر قدمت تاریخی
منطقه که همپای اولین آثار مدنیت در فلات مرکزی ایران است. ( تپه هایی که قدیمی ترین
آثار شهر نشینی و مدنیت در مرکز ایران است که تاریخ مدنیت آن به 5 تا 7 هزار سال پیش
از میلاد مسیح می رسد و هویت نژاد پارسی و قوم ایرانی و آغاز تمدن شهرنشینی در
کشور عزیزمان ایران است).
آیا واقعاً آثار باقیمانده بر روی تحت محمد جعفر همپای آثار باقیمانده در تپه های سیلک
کاشان است.؟!
خوشبختانه کشف پیکان مفرغی در تخت محمد جعفر گویای این واقعیت است.
حال چه زمانی این پیکان مفرغی به منطقه آورده شده خدا می داند آیا در عصر مفرغ ،
در عصر پارینه سنگی ، در عصر اشکفت نشینی ، در عصر پیشدادیان ، در عصر کیانیان ،
در هصر مادها ، در عصر هخامنشی ، عصر اشکانیان و یا در عصر ساسانیان و یا پس
از پیدایش اسلام و ... و یا در عصر پهلوی (خدا می داند و بس) و این رازیست نهفته در
دل پر رمز و راز از آثار باقیمانده بر روی این تپه تاریخی که سینه بر سینه تاریخ مدنیت
شهرمان دارد.
مطالب قبلی
نویسنده ماندگار : آقای محمدتقی معینیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت اول -مرحومان صدرالاسلام - اسدالله خان گرانمایه -قیصرخان- میرزا
بزرگ خردمند و آقاصدر
مقبره صدرالاسلام چگونه تخریب شد؟
چهره های ماندگار میمه - قسمت دوم - مرحومان حاج ناصرگرانمایه ،حاج حسین نعمت اللهی،
دکترصاحبقرانی
چهره های ماندگار میمه - قسمت سوم - مرحوم حاج محمدرضامعینیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت چهارم - مرحوم حاج اصغر ایراندوست
چهره های ماندگار میمه - قسمت پنجم - مرحومان موسوی زاده
چهره های ماندگار میمه - قسمت ششم - مرحوم مهدی قلی خان صاحبقرانی
چهره های ماندگار میمه - قسمت هفتم - آقای عبدالوهاب شهیدی
چهره های ماندگار میمه - قسمت هشتم - مرحوم محمدباقردارانی
چهره های ماندگار میمه - قسمت نهم - مرحوم سیدمحتشم حسینیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت دهم - مرحوم میرزا رضا سعیدیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت یازدهم- آقای حسام خردمند
چهره های ماندگار میمه - قسمت دوازدهم- آقای مهدی معینیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت سیزدهم -مرحوم حاج محمدباقر معینیان
گزارش تصویری (3)
گزارش تصویری (4)
گزارش تصویری (5)
آشنایی با منطقه تاریخی تخت محمد جعفر - قسمت اول
آشنایی با منطقه تاریخی تخت محمد جعفر - قسمت دوم
این نوشتار اثر تحقیقی جناب آقای محمد تقی معینیان است و استفاده از آن با ذکر منبع (وبلاگ) مجاز است
طایفه ای ادعا دارد که جد آنها خان بزرگی بوده که عاشق دختر زیبای حاکم (استاندار) اصفهان می شود به همین علت ابتدا در بالای این تپه صعب العبور محل های خفا و ایمن احداث ، بعد اقدام به دزدیدن دختر حاکم اصفهان می کند و آن را با خود به این نقطه می آورد در تعقیب وی مدتها این نقطه توسط نیروهای حاکم اصفهان محاصره می گردد اما به دلیل آذوقه کافی و وجود نگهبانان و صعب العبور بودن تپه ، نیروهای حاکم اصفهان موفق به آزادنمودن دختر حاکم نمی شوند تا این که به ترفندی محمد جعفر تطمیع و از تخت به زیر کشیده می شود و به دار مجازات آویخته می شود .
بعد از مرگش از همسر وی دختری به دنیا می آید که نامش را صنمبر می نهند به میمنت تولد این طفل چشمه ای که در کنار آن ، همسر محمد جعفر زایمان می کند (چشمه صنمبر) نامگذاری می شود (چشمه صنمبر در دامنه غربی کوه بیدک در ضلع شمالی تخت ملاجعفر قرار دارد) عده ای از اهالی نیر عقیده دارند که محمد جعفر یک راهزن و سارق بوده که اموال کاروانان عبوری از منطقه را غارت و به این نقطه امن می آورده و در این نقطه مخفی و نگهداری می کرده است.
سنگ نوشته ای در تپه محمدجعفر- تصویر از اقای متوسلی
دلیل نامگذاری این تپه به نام محمد جعفر یا ملاجعفر رازیست که قابل تحقیق و بررسی نیست و دلایل نامگذاری اقسانه ای مردم محل هم ، ساخته و پرداخته ذهنیتهای خیالی بعضی از افراد و طایفه های محلی است و مبنای تاریخی و سندیتی علمی ندارد و کاوشهای علمی و باستان شناسی بر روی این تپه کلیه داستان های خیالی و افسانه های محلی را بی اعتبار می کند در حفاری هایی که توسط قاچاقچیان عتیقه جات در منطقه صورت گرفته تاکنون سکه های دوره شاهپور ذوالاکتاف و سکه های دوره هخامنشی کشف شده که در سال 76 حدود هزار سکه از آنها توسط مأمورین محیط زیست منطقه حفاظت شده موته از قاچاقچیان کشف ، ضبط و تحویل اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان گردید.
ادامه دارد....
مطالب قبلی
نویسنده ماندگار : آقای محمدتقی معینیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت اول -مرحومان صدرالاسلام - اسدالله خان گرانمایه -قیصرخان- میرزا بزرگ خردمند و آقاصدر
مقبره صدرالاسلام چگونه تخریب شد؟
چهره های ماندگار میمه - قسمت دوم - مرحومان حاج ناصرگرانمایه - حاج حسین نعمت اللهی - دکتر صاحبقرانی
چهره های ماندگار میمه - قسمت سوم - مرحوم حاج محمدرضامعینیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت چهارم - مرحوم حاج اصغر ایراندوست
چهره های ماندگار میمه - قسمت پنجم - مرحومان موسوی زاده
چهره های ماندگار میمه - قسمت ششم - مرحوم مهدی قلی خان صاحبقرانی
چهره های ماندگار میمه - قسمت هفتم - آقای عبدالوهاب شهیدی
چهره های ماندگار میمه - قسمت هشتم - مرحوم محمدباقردارانی
چهره های ماندگار میمه - قسمت نهم - مرحوم سیدمحتشم حسینیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت دهم - مرحوم میرزا رضا سعیدیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت یازدهم- آقای حسام خردمند
چهره های ماندگار میمه - قسمت دوازدهم- آقای مهدی معینیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت سیزدهم -مرحوم حاج محمدباقر معینیان
گزارش تصویری (3)
گزارش تصویری (4)
گزارش تصویری (5)
آشنایی با منطقه تاریخی تخت محمد جعفر - قسمت اول
ادامه وقایع تاریخی منطقه میمه
آشنایی با منطقه تاریخی تخت محمد جعفر
یکی از آثار تاریخی پر رمز و راز منطقه میمه وجود آثار حفاری و کنده کاری است که بر روی یک تپه به نام تخت محمد جعفر یا ملاجعفر وجود دارد.
تخت ملاجعفر تپه ای به ارتفاع 67 متر است که از هر طرف دارای حالت بریده با دیوارهای بلند و عمودی غیر قابل نفوذ است که در ضلع شمالی تخت معروف به (بون یا بوم تخت) در منطقه تحت سرخ میمه قرار دارد.
بر روی این تپه دو چاه مستطیلی در دل سنگ حفاری شده که در اعماق حدود 9 متری و 15 متری به دو اتاقک و در انتها در عمق 17 متری هر یک به سه دهلیز و تونل به ارتفاع 5/1 متر و عرض 70 سانتی متر با طولهای مختلف که به اضلاع دیواره های تخت به صورت راهرو دهلیزی شکل باز و در انتها به مدخل دیده بانی در سه دیواره (جنوبی – غربی و شمالی) تپه ختم می شود.
وضعیت فیزیکی و موقعیت توپوگرافی تپه ملاجعفر به نحویست که فقط از یک راه آن هم راه باریک و صعب العبورو شیبدار تندی می توان به بالای تخت دسترسی پیدا کرد.
بر روی تاج بالای تخت علاوه بر دو چاه ، آثار ساختمان های سنگی و گلی نیز دیده می شود که به احتمال زیاد قلعه و برج و بارو بوده است. در افسانه های محلی که بیشتر با تخیل و خیال بافی تؤام است هر طایفه ای فعالیتهای انجام شده بر روی این تخت را به اجداد خود نسبت می دهد.
ادامه دارد.....
مطالب قبلی
نویسنده ماندگار : آقای محمدتقی معینیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت اول -مرحومان صدرالاسلام - اسدالله خان گرانمایه -قیصرخان- میرزا بزرگ خردمند و آقاصدر
مقبره صدرالاسلام چگونه تخریب شد؟
چهره های ماندگار میمه - قسمت دوم - مرحومان حاج ناصرگرانمایه - حاج حسین نعمت اللهی - دکتر صاحبقرانی
چهره های ماندگار میمه - قسمت سوم - مرحوم حاج محمدرضامعینیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت چهارم - مرحوم حاج اصغر ایراندوست
چهره های ماندگار میمه - قسمت پنجم - مرحومان موسوی زاده
چهره های ماندگار میمه - قسمت ششم - مرحوم مهدی قلی خان صاحبقرانی
چهره های ماندگار میمه - قسمت هفتم - آقای عبدالوهاب شهیدی
چهره های ماندگار میمه - قسمت هشتم - مرحوم محمدباقردارانی
چهره های ماندگار میمه - قسمت نهم - مرحوم سیدمحتشم حسینیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت دهم - مرحوم میرزا رضا سعیدیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت یازدهم- آقای حسام خردمند
چهره های ماندگار میمه - قسمت دوازدهم- آقای مهدی معینیان
چهره های ماندگار میمه - قسمت سیزدهم -مرحوم حاج محمدباقر معینیان
گزارش تصویری (3)
گزارش تصویری (4)
گزارش تصویری (5)
نجف خان وقتی که اوضاع را چنین دید ، تصمیم گرفت از شهر بگریزد. بدین منظور با عده ای از اطرافیان به طرف دروازه شهر حرکت کرد
اما در محل دروازه با 200 سوار قاجار برخورد کرد. برای نجات از دست سواران ، به یک حیله جنگی دست زد. او برای این که سواران قاجار را فریب دهد ، چنین وانمود کرد که شهر در دست اوست و بر مهاجمین مسلط شده است. با صدای بلند به یکی از سردارانش گفت ، «بگو دروازه را ببندند تا لشکر آقامحمدخان نتوانند فرار کنند. امروز می خواهم حتی یک نفر از آنها را باقی نگذارم»
با گفتن این جمله ، مانور حمله گونه ای به دروازه انجام و به سواران قاجار وانمود کرد که پیروز شده است. سواران قاجار از ترس دروازه را رها و فرا کردند. بدین ترتیب نجف خان از قم فرار کرد و در منطقه جوشقان¹ (از توابع کاشان) جهت تجدید قوا و انتقام از آقامحمدخان اردو زد.
نجف خان برای تقویت قشون خود از اهالی منطقه کمک گرفته و به اجبار تعدادی از جوانان منطقه (احتملاً جوانان قراء میمه ، جوشقان ، کامو و وزوان) را به اردوگاه خود می برد.
با متواری شدن نجف خان از قم ، آقا محمدخان شهر قم را تسخیر و سپس جهت گوشمالی نجف خان او را تعقیب و در منطقه جوشقان (احتمالاً نواحی شمالی دشت میمه) بین دو قشون جنگ سختی در می گیرد و در این جنگ اکثر قشون نجف خان که تعدادی از جوانان منطقه میمه و جوشقان نیز هم جزو آنان بودند کشته و اسیر می شوند و نجف خان باز متواری می گردد. آقامحمدخان وقتی با تمام تدبیر و حیله و جنگ و خونریزی نتوانست به حاکم قم دست یابد بیرحمانه دستور می دهد تمام اسرار را زنده در چاههای قنوات منطقه (احتمالاً قنات مزدآباد) ریخته و بر روی آنها خاک بریزند و آنان را زنده به گور کنند.
آقای علی جمالی که جند سالی است با تلاشهای شبانه روزی ، قابل تقدیر خود جهت لایروبی و بازسازی قنات مزدآباد کمر همت بسته است. می گوید در تخلیه چند حلقه از چاههای پر شده قنات مزدآباد ، با جمجمه و استخوانهای زیادی از انسانها روبرو شدیم که در از منه گذاشته به داخل چاههای قنات ریخته شده و زنده به گور شده اند. احتملاً این جنازه ها اسراء جنگ آقامحمدخان و نجف خان زندیه هستند که به دستور آقامحمدخان در چاههای این قنات زنده به گور شده اند.
وقایع تاریخی میمه - قحطی سال 1299 در منطقه میمه
: جستجو